خواص سیرابی برای سلامتی و بدن
گوشت‌های احشاء از متراکم‌ترین منابع مواد مغذی هستند که سابقۀ مصرف آنها به روزگار باستان بازمی‌گردد. اخیرا بدلیل محبوبیت یافتن الگوهای پیشامدرنِ مصرف غذا نظیر رژیم غذایی پالئو، علاقه به مصرف گوشت احشاء نیز در میان مردم نیز افزایش پیدا کرده است. سیرابی نوعی گوشت احشاء است که از پوشش خوراکیِ معدۀ حیوانات مزرعه بدست می‌آید. در این مقاله به بررسی ارزش غذایی و خواص سیرابی خواهیم پرداخت.
سیرابی چیست؟
حیوانات نشخوار کننده نظیر گاو، بوفالو و گوسفند چندین حفره در معدۀ خود دارند تا بتوانند به خوبی غذا را هضم کنند.
سیرابی دیواره‌های ماهیچه‌ای و قابل خوردن معدۀ این نوع حیوانات است.
سیرابی یک محصول جانبی و قابل خوردن کشتار است و برای مصرف انسان یا اضافه کردن به غذاهای حیوانات فروخته می‌شود.
سیرابی گاو یکی از پرمصرف‌ترین انواع سیرابی است.
سیرابی نوعی گوشت سفت است که برای مصرف شدن باید بدرستی آماده گردد. این گوشت معمولا با روش‌های حرارت مرطوب نظیر آبپز کردن یا نیم‌جوش کردن پخته می‌شود.
بافت سیرابی جویدنی بوده و طعم ملایمی دارد و مزۀ سایر ترکیباتی که با آنها پخته می‌شود را جذب می‌کند.
سیرابی معمولا به سوسیس اضافه می‌شود و همچنین در غذاهایی نظیر خورش‌ها و سوپ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سیرابی گاو چهار نوع مختلف دارد که براساس حفرۀ معده‌ای که محصول از آن بدست آمده طبقه‌بندی می‌شود.
- سیرابی تخت: این نوع سیرابی از اولین حفرۀ معده گاو بدست می‌آید. این سیرابی نرم بوده و کمترین طرفدار را دارد.
- سیرابی نگاری: این نوع از حفرۀ دوم معده تهیه می‌شود و شبیه به کندوی عسل است. این سیرابی نرم‌تر از سیرابی تخت بوده و طعم بهتری دارد.
- سیرابی هزارلا: از حفرۀ سوم معده بدست می‌آید. این نوع سیرابی ترکیبی از سیرابی تخت و نگاری می‌باشد.
- سیرابی شیردان: این نوع از حفرۀ چهارم معده تهیه می‌شود. طعم این سیرابی می‌تواند قوی تا ملایم باشد.
اگرچه سیرابیِ بدست آمده از حیوانات مختلف در سراسر جهان مصرف می‌شود، اما این غذا به اندازۀ سایر گوشت‌های احشاء نظیر دل، جگر و قلوه محبوب نیست.
استفاده از این محصول جانبی کشتار در غذاهای حیوانات خانگی نیز رایج است.
وفور مواد مغذی
گوشت‌های احشاء معمولا بسیار مغذی هستند و سیرابی هم از این قاعده مستثنی نیست.
سیرابی کالری کمی داشته، اما مملو از مواد مغذی مهم است که بدن شما به آنها نیاز دارد.
یک وعدۀ 140 گرمی سیرابی گاو پخته شده حاوی ترکیبات زیر است:
- کالری: 131
- چربی: 5 گرم
- پروتئین: 17 گرم
- ویتامین ب12: 15 درصد از نیاز روزانه (RDI)
- سلنیوم: 25 درصد از نیاز روزانه
- کلسیم: 10 درصد از نیاز روزانه
- روی: 15 درصد از نیاز روزانه
- فسفر: 10 درصد از نیاز روزانه
- آهن: 5 درصد از نیاز روزانه
- منیزیم: 5 درصد از نیاز روزانه
سیرابی همچنین منبع خوبی از منگنز و نیاسین (ویتامین ب3) است.
این گوشت منبع بسیار خوبی از پروتئین‌هایی است که بسیار قابل جذب هستند و مقادیر قابل توجهی از ویتامین ب12، سلنیوم و روی را در خود جای داده است. بسیاری از مردم با کمبود این مواد مغذی در رژیم غذایی خود مواجه هستند.
خواص سیرابی
سیرابی می‌تواند به طرق مختلفی برای سلامتی و کیف پول شما مفید باشد. در ادامه به خواص سیرابی نگاهی خواهیم داشت:
سرشار از پروتئین باکیفیت
بدن شما برای فرآیندهای حیاتی خود نظیر ارتباطات سلولی، تعادل مایعات، عملکرد سیستم ایمنی و ترمیم و حفظ بافت به پروتئین نیاز دارد.
سیرابی منبع پروتئین کامل است، یعنی تمام آمینواسیدهای ضروری و مورد نیاز بدن را شامل می‌شود.
اضافه کردن غذاهای سرشار از پروتئین به رژیم غذایی روشی عالی برای کاهش چربی اضافه بدن یا حفظ وزن سالم است.
پروتئین سیرکننده‌ترین مادۀ مغذی است. اضافه کردن یک منبع پروتئین – مانند سیرابی – به غذاها و میان‌وعده‌ها می‌تواند به کاهش گرسنگی کمک کرده و از پرخوری جلوگیری کند.
ارزان‌قیمت است
از آنجایی که سیرابی به اندازۀ استیک و سایر محصولات گوشتی خواستنی نیست، قیمت آن بسیار ارزان‌تر بوده و گزینۀ پروتئینی خوبی برای کسانی است که قصد صرفه‌جویی در هزینه‌ها را دارند.
بعلاوه، خرید سیرابی از مفهومِ مصرف کامل حیوانات حمایت می‌کند که اسراف غذا را کاهش می‌دهد.
برخلاف روش‌های سنتی که در آنها تمام قسمت‌های حیوان کشته‌شده مورد مصرف قرار می‌گرفتند، روش‌های امروزی برای تولید گوشت معمولا به دور ریختن بسیاری از قسمت‌های حیوان ختم می‌گردند.
خواص سیرابی و محتوای ویتامین و مواد معدنی
یکی از خواص سیرابی این است که مقادیر قابل‌توجهی از مواد مغذی نظیر سلنیوم، روی و ویتامین ب12 را در خود جای داده است.
یک وعدۀ 140 گرمی سیرابی گاو پخته شده 25 درصد از نیاز روزانه به سلنیوم و بیش از 15 درصد از نیاز روزانه به ویتامین ب12 را تامین می‌کند.
ویتامین ب12 برای تولید گلبول قرمز خون، انتقال عصبی و تولید انرژی ضروری است. روی نیز برای تکثیر سلول، عملکرد ایمنی بدن و سوخت‌وساز کربوهیدرات حیاتی می‌باشد.
سلنیوم یک ماده معدنی است که در بدن به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان قدرتمند عمل می‌کند. این ماده همچنین برای تولید DNA، سلامتی تیروئید و سوخت‌وساز بدن (متابولیسم) ضروری می‌باشد.
علاوه بر این، سیرابی منبع خوبی از مواد معدنی دیگر نظیر کلسیم، فسفر، منیزیم و آهن است.
معایب احتمالی
سیرابی نسبتا کلسترول بالایی دارد. یک وعده 140 گرمی آن حاوی 220 میلی‌گرم کلسترول است که 75 درصد از نیاز روزانه (300 میلی‌گرم) را شامل می‌شود.
در اغلب مردم، کلسترول غذایی اثر چندانی بر سطوح کلی کلسترول بدن ندارد.
با این حال، تعداد کمی از مردم واکنش بیش از حدی به کلسترول دارند و تحت تاثیر غذاهای سرشار از کلسترول قرار می‌گیرند.
بهترین کار برای این افراد این است که مصرف غذاهای سرشار از کلسترول نظیر سیرابی را به حداقل برسانند.
علاوه بر محتوای بالای کلسترول، بو، طعم و بافت سیرابی نیز ممکن است مورد علاقۀ برخی از مردم نباشد.
سیرابی بافتی سفت دارد که معمولا قبل از فروخته شدن به مشتری پخته می‌شود.
با این حال، بعد از خرید هم باید سیرابی را برای مدتی طولانی بپزید (معمولا 2 تا 3 ساعت).
می‌توانید برای نرم‌تر کردن بافت سیرابی، از روش‌های پخت مرطوب نظیر آبپز کردن یا نیم‌جوش کردن استفاده کنید.
همچنین برای بهبودی طعم سیرابی، توصیه می‌شود به آن ادویه‌جات و گیاهان طعم‌دهنده اضافه کنید.
نظر شما دربارۀ خواص سیرابی یا معایب آن چیست؟ دیدگاه خود را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.